< مزامیر 126 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم! 1
上主帶領俘虜回到熙雍,我們覺得仿佛是在夢中;
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنی‌اسرائیل کارهای شگفت‌انگیز کرده است!» 2
那時我們滿口喜氣盈盈,我們雙脣其樂融融。那時外邦異民讚歎不已:上主向他們行了何等奇事!
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفت‌انگیز کرده‌ای و ما شادمانیم! 3
上主向我們行偉大奇蹟,我們的確覺得滿心歡喜。
ای خداوند، آنچه را از دست داده‌ایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز می‌گرداند. 4
上主,求您轉變我們的命運!就像乃革布有流水的澆淋。
بگذار آنانی که با اشک می‌کارند، با شادی درو کنند! 5
含淚播種的人,必含笑的收成;
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر می‌افشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. 6
他們邊行邊哭,出去播種耕耘,他們載欣載奔,回來背著禾捆。

< مزامیر 126 >