< مزامیر 125 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. آنانی که بر خداوند توکل دارند، مانند کوه صهیون، همیشه ثابت و پا برجا هستند. | 1 |
Ein song til høgtidsferderne. Dei som lit på Herren, er som Sionsfjellet, som ikkje vert rikka, men æveleg stend fast.
چنانکه کوهها گرداگرد شهر اورشلیم هستند، همچنان خداوند گرداگرد قوم خود است و تا ابد از آنها محافظت میکند! | 2 |
Jerusalem - fjell er kringum det, og Herren er ikring sitt folk frå no og i all æva.
گناهکاران در سرزمین نیکوکاران همیشه حکمرانی نخواهند کرد، و گرنه نیکوکاران نیز دست خود را به گناه آلوده خواهند کرد. | 3 |
For ikkje skal ugudleg kongsstav kvila på arvluten åt dei rettferdige, at ikkje dei rettferdige skal retta ut til urett sine hender.
ای خداوند، به نیکوکاران و آنانی که دلشان با تو راست است، احسان کن، | 4 |
Gjer godt, Herre, mot dei gode, og imot deim som hev eit ærlegt hjarta!
اما آنانی را که به راههای کج خود میروند، با سایر بدکاران مجازات کن. صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! | 5 |
Men deim som vender seg burt til sine krokute vegar, skal Herren lata fara med illgjerningsmenner. Fred vere yver Israel!