< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Sɛ anka Awurade nni yɛn afa a, ma Israel nka.
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
Sɛ anka Awurade nni yɛn afa ɛberɛ a nnipa to hyɛɛ yɛn so,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
ɛberɛ a wɔn abufuo sɔree tiaa yɛn a, anka wɔmenee yɛn anikann;
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
anka nsuyire no bu faa yɛn so, anka ɔhweam no twee yɛn kɔeɛ,
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
anka nsuo a ano yɛ den no afa yɛn kɔ.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Nkamfoɔ nka Awurade a wɔamma ho kwan amma wɔamfa wɔn se antete yɛn mu.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Yɛadwane sɛ anomaa afiri afirisumfoɔ afidie mu; afidie no mu abubu, ama yɛanya ɛkwan adwane.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Yɛn mmoa wɔ Awurade din mu, ɔsoro ne asase Yɛfoɔ no.

< مزامیر 124 >