< مزامیر 124 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمیبود چه میشد؟ بگذار اسرائیل بگوید: | 1 |
Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Sɛ anka Awurade nni yɛn afa a, ma Israel nka.
اگر خداوند با ما نمیبود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، | 2 |
Sɛ anka Awurade nni yɛn afa ɛberɛ a nnipa to hyɛɛ yɛn so,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده میبلعیدند! | 3 |
ɛberɛ a wɔn abufuo sɔree tiaa yɛn a, anka wɔmenee yɛn anikann;
سیل ما را با خود میبُرد و آبها از سر ما میگذشت. | 4 |
anka nsuyire no bu faa yɛn so, anka ɔhweam no twee yɛn kɔeɛ,
آری، در گردابها غرق میشدیم! | 5 |
anka nsuo a ano yɛ den no afa yɛn kɔ.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. | 6 |
Nkamfoɔ nka Awurade a wɔamma ho kwan amma wɔamfa wɔn se antete yɛn mu.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. | 7 |
Yɛadwane sɛ anomaa afiri afirisumfoɔ afidie mu; afidie no mu abubu, ama yɛanya ɛkwan adwane.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. | 8 |
Yɛn mmoa wɔ Awurade din mu, ɔsoro ne asase Yɛfoɔ no.