< مزامیر 124 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمیبود چه میشد؟ بگذار اسرائیل بگوید: | 1 |
Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Sɛ anka Awurade nni yɛn afa a, ma Israel nka,
اگر خداوند با ما نمیبود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، | 2 |
Sɛ anka Awurade nni yɛn afa bere a nnipa tow hyɛɛ yɛn so,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده میبلعیدند! | 3 |
bere a wɔn abufuw sɔre tiaa yɛn a anka wɔmemenee yɛn anikann;
سیل ما را با خود میبُرد و آبها از سر ما میگذشت. | 4 |
anka nsuyiri no bebu afa yɛn so, anka ɔhweam no bɛtwe yɛn akɔ,
آری، در گردابها غرق میشدیم! | 5 |
anka nsu a ano yɛ den no bɛpra yɛn kɔ.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. | 6 |
Ayeyi nka Awurade a wamma ho kwan amma wɔamfa wɔn se antetew yɛn mu.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. | 7 |
Yɛaguan sɛ anomaa afi ofirisumfo afiri mu; wɔabubu afiri no, ama yɛaguan.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. | 8 |
Yɛn mmoa wɔ Awurade din mu, ɔsoro ne asase Yɛfo no.