< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Sɛ anka Awurade nni yɛn afa a, ma Israel nka,
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
Sɛ anka Awurade nni yɛn afa bere a nnipa tow hyɛɛ yɛn so,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
bere a wɔn abufuw sɔre tiaa yɛn a anka wɔmemenee yɛn anikann;
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
anka nsuyiri no bebu afa yɛn so, anka ɔhweam no bɛtwe yɛn akɔ,
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
anka nsu a ano yɛ den no bɛpra yɛn kɔ.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Ayeyi nka Awurade a wamma ho kwan amma wɔamfa wɔn se antetew yɛn mu.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Yɛaguan sɛ anomaa afi ofirisumfo afiri mu; wɔabubu afiri no, ama yɛaguan.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Yɛn mmoa wɔ Awurade din mu, ɔsoro ne asase Yɛfo no.

< مزامیر 124 >