مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

“Kung wala si Yahweh sa ating panig,” hayaang sabihin ng Israel ngayon,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

“kung hindi si Yahweh ang nasa ating panig nang lumusob ang mga tao laban sa atin,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

tiyak lalamunin nila tayo ng buhay nang sumiklab ang kanilang matinding galit laban sa atin.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Tatangayin tayo ng tubig; lalamunin tayo ng malakas na agos ng tubig.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Pagkatapos lulunurin tayo ng rumaragasang tubig.”

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Purihin si Yahweh, siyang hindi nagpahintulot na magutay-gutay tayo sa pamamagitan ng kanilang mga ngipin.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Nakatakas tayo tulad ng isang ibon mula sa patibong ng mga manghuhuli; ang patibong ay nasira at tayo ay nakatakas.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Ang ating saklolo ay na kay Yahweh, na siyang gumawa ng langit at lupa.