مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Cântico dos degraus, de Davi: Diga, Israel: O que [seria de nós] se o SENHOR não estivesse conosco?

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Se o SENHOR não estivesse conosco, quando os homens se levantaram contra nós,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Eles teriam nos devorado vivos, quando o furor deles se acendeu contra nós.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

As águas teriam nos coberto, [e] a corrente de águas teria passado por sobre nossas almas.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Águas violentas teriam passado por sobre nossas almas.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Bendito seja o SENHOR, que não nos entregou como presa aos dentes deles.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Nossa alma escapou como um pássaro da armadilha dos caçadores; a cadeia se quebrou, e nós escapamos.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Nosso socorro está no nome do SENHOR, que fez o céu e a terra.