مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

En sang ved festreisene; av David. Hadde ikke Herren vært med oss - så sie Israel -

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

hadde ikke Herren vært med oss da menneskene stod op imot oss,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

da hadde de slukt oss levende, da deres vrede var optendt imot oss,

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

da hadde vannene overskyllet oss, en strøm var gått over vår sjel,

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

da var de gått over vår sjel de stolte vann.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Lovet være Herren, som ikke gav oss til rov for deres tenner!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Vår sjel er undsloppet som en fugl av fuglefangernes snare; snaren er sønderrevet, og vi er undsloppet.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Vår hjelp er i Herrens navn, han som gjorde himmel og jord.