مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

अब इस्राएलले भनोस्, “परमप्रभु हाम्रो पक्षमा नहुनुभएको भए,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

मानिसहरू हाम्रा विरुद्धमा खडा हुँदा परमप्रभु हाम्रो पक्षमा नहुनुभएको भए,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

तब हाम्रा विरुद्धमा तिनीहरूका रिस दन्किंदा तिनीहरूले हामीलाई जिउँदै निल्नेथिए ।

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

पानीले हामीलाई बगाएर लानेथियो । पानीको भलले हामीलाई बगाउनेथियो ।

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

तब उर्लंदो पानीले हामीलाई डुबाउनेथियो ।”

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

परमप्रभुको प्रशंसा होस्, जसले हामीलाई तिनीहरूको दाँतले धुजाधुजा हुन दिनुभएको छैन ।

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

शिकारीको पासोबाट चरा फुत्‍केझैं हामी भएका छौं । पासो चुँडेको छ र हामी उम्केका छौं ।

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

परमप्रभु हाम्रो सहायता हुनुहुन्छ, जसले स्वर्ग र पृथ्वी बनाउनुभयो ।