مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Dāvida svētku dziesma. Ja Tas Kungs pie mums nebūtu bijis, tā lai jel Israēls saka,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Ja Tas Kungs pie mums nebūtu bijis, kad cilvēki pret mums cēlās:

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Tad tie mūs dzīvus būtu aprijuši, kad viņu dusmība pret mums apskaitās;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Tad ūdens mūs būtu apslīcinājis, un upes būtu plūdušas pār mūsu dvēseli;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Tad augsti viļņi būtu gājuši pār mūsu dvēseli.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Lai Tas Kungs ir slavēts, kas mūs nav nodevis viņu zobiem par laupījumu.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Mūsu dvēsele ir izglābta, kā putns no mednieka valgiem: valgs pārrauts, un mēs esam izglābti.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Mūsu palīdzība ir iekš Tā Kunga vārda, kas radījis debesis un zemi.