< مزامیر 124 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمیبود چه میشد؟ بگذار اسرائیل بگوید: | 1 |
Nyanyian ziarah Daud. Bagaimana seandainya TUHAN tidak memihak kita? Hai Israel, jawablah demikian:
اگر خداوند با ما نمیبود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، | 2 |
"Seandainya TUHAN tidak memihak kita waktu kita diserang lawan,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده میبلعیدند! | 3 |
maka kita sudah ditelan hidup-hidup, oleh kemarahan mereka yang meluap-luap.
سیل ما را با خود میبُرد و آبها از سر ما میگذشت. | 4 |
Maka kita sudah dihanyutkan banjir, dan digenangi air;
آری، در گردابها غرق میشدیم! | 5 |
maka kita sudah mati tenggelam dalam pusaran air yang seram."
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. | 6 |
Mari kita bersyukur kepada TUHAN, sebab Ia tidak membiarkan kita dimusnahkan lawan.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. | 7 |
Kita seperti burung yang lepas dari jerat pemburu, jerat itu sudah putus, dan kita pun lepas!
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. | 8 |
Pertolongan kita datang dari TUHAN yang menciptakan langit dan bumi.