مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Grádicsok éneke, Dávidtól. Ha nem az Úr az, a ki velünk volt, így szóljon Izráel,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Ha nem az Úr az, a ki velünk volt, mikor ránk támadtak az emberek:

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Akkor elevenen nyeltek volna el minket, a mint felgerjedt haragjok ellenünk;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Akkor elborítottak volna minket a vizek, patak futott volna át felettünk;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Akkor átfutottak volna rajtunk a felbőszült vizek.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Áldott az Úr, a ki nem adott minket fogaik prédájául!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Lelkünk megszabadult, mint a madár, a madarásznak tőréből. A tőr elszakadt, mi pedig megszabadultunk.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

A mi segítségünk az Úr nevében van, a ki teremtette az eget és földet.