< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
שִׁיר הַֽמַּעֲלוֹת לְדָוִד לוּלֵי יְהֹוָה שֶׁהָיָה לָנוּ יֹאמַר־נָא יִשְׂרָאֵֽל׃
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
לוּלֵי יְהֹוָה שֶׁהָיָה לָנוּ בְּקוּם עָלֵינוּ אָדָֽם׃
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
אֲזַי חַיִּים בְּלָעוּנוּ בַּחֲרוֹת אַפָּם בָּֽנוּ׃
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
אֲזַי הַמַּיִם שְׁטָפוּנוּ נַחְלָה עָבַר עַל־נַפְשֵֽׁנוּ׃
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
אֲזַי עָבַר עַל־נַפְשֵׁנוּ הַמַּיִם הַזֵּידוֹנִֽים׃
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
בָּרוּךְ יְהֹוָה שֶׁלֹּא נְתָנָנוּ טֶרֶף לְשִׁנֵּיהֶֽם׃
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
נַפְשֵׁנוּ כְּצִפּוֹר נִמְלְטָה מִפַּח יוֹקְשִׁים הַפַּח נִשְׁבָּר וַאֲנַחְנוּ נִמְלָֽטְנוּ׃
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
עֶזְרֵנוּ בְּשֵׁם יְהֹוָה עֹשֵׂה שָׁמַיִם וָאָֽרֶץ׃

< مزامیر 124 >