مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Thaburi ya Daudi Korwo Jehova ndaakoretwo arĩ mwena witũ; Isiraeli nĩmakiuge ũguo:

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Korwo Jehova ndaarĩ mwena witũ rĩrĩa andũ maatũtharĩkĩire-rĩ,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

nĩmangĩatũmeririe tũrĩ muoyo; rĩrĩa marakara mao maatũrĩrĩmbũkĩire-rĩ,

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

mũiyũro wa maaĩ nĩũngĩatũhubanĩirie, tũhumbwo nĩ nditi ya maaĩ macio;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

maaĩ macio maathereraga na hinya mũno nĩmangĩatũthereririe.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Jehova arogoocwo, o we ũtaatũrekereirie tũtambuurangwo nĩ magego mao.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Ithuĩ tũhonokete ta nyoni ĩhonokete mũtego-inĩ wa mũmĩtegi; mũtego nĩunangĩtwo, na ithuĩ nĩtũhonokete.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Ũteithio witũ uumaga harĩ Jehova, o we Mũũmbi wa igũrũ na thĩ.