مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Ein Wallfahrtslied von David. »Wäre der HERR nicht für uns gewesen«

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

»wäre der HERR nicht für uns gewesen, als Menschen sich gegen uns erhoben:

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

dann hätten sie uns lebendig verschlungen, als ihr Zorn gegen uns entbrannt war;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

dann hätten die Wasser uns überflutet, ein Wildbach hätte sich über uns ergossen;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

dann wären über uns hingegangen die wildwogenden Fluten.«

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Gepriesen sei der HERR, der uns nicht ihren Zähnen zum Raub hat preisgegeben!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Unsre Seele ist entschlüpft wie ein Vogel dem Netz der Vogelsteller: das Netz ist zerrissen, und wir sind frei geworden.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Unsre Hilfe steht im Namen des HERRN, der Himmel und Erde geschaffen.