مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Ein Stufenlied von David. / "Wäre Jahwe nicht für uns gewesen", / So möge Israel sprechen,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

"Wäre Jahwe nicht für uns gewesen, / Als Menschen sich wider uns stellten,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Dann hätten sie uns lebendig verschlungen, / Als ihr Zorn gegen uns entflammte;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Dann hätten die Wasser uns überflutet, / Ein Strom wäre über uns hingerauscht;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Dann wären über uns hingerauscht / Die wildbrausenden Wasser."

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Gepriesen sei Jahwe, der uns nicht hingegeben / Ihren Zähnen als einen Raub!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Unsre Seele gleicht einem Vöglein, / Das des Voglers Netz entronnen. / Das Netz ist zerrissen, und wir sind frei!

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Unsre Hilfe liegt im Namen Jahwes, / Der Himmel und Erde geschaffen hat.