مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Cantique des degrés.

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Si le Seigneur n’eût été au milieu de nous, Lorsque les hommes s’insurgeaient contre nous,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Peut-être nous auraient-ils dévorés tout vivants: Lorsque leur fureur s’irritait contre nous,

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Peut-être que l’eau nous aurait engloutis.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Notre âme a traversé un torrent: peut-être notre âme aurait passé dans une eau sans fond.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Béni le Seigneur, qui ne nous a pas donnés en proie à leurs dents.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Notre âme, comme un passereau, a été arrachée du filet des chasseurs: le filet a été rompu, et nous, nous avons été délivrés.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Notre secours est dans le nom du Seigneur qui a fait le ciel et la terre.