مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Cantique de Maaloth, de David. Sans l'Éternel qui fut pour nous, peut bien dire Israël,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Sans l'Éternel qui fut pour nous, quand les hommes s'élevaient contre nous,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Alors ils nous auraient engloutis vivants, quand leur colère s'enflammait contre nous.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Alors les eaux nous auraient submergés, un torrent eût passé sur notre âme.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Alors les eaux impétueuses auraient passé sur notre âme.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Béni soit l'Éternel, qui ne nous a pas livrés en proie à leurs dents!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Notre âme s'est échappée comme un oiseau du filet de l'oiseleur; le filet s'est rompu, et nous nous sommes échappés.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Notre secours est dans le nom de l'Éternel, qui a fait les cieux et la terre.