مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

A Song of the Ascents, by David. Save [for] Jehovah — who hath been for us, (Pray, let Israel say),

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Save [for] Jehovah — who hath been for us, In the rising up of man against us,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Then alive they had swallowed us up, In the burning of their anger against us,

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Then the waters had overflowed us, The stream passed over our soul,

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Then passed over our soul had the proud waters.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Blessed [is] Jehovah who hath not given us, A prey to their teeth.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Our soul as a bird hath escaped from a snare of fowlers, The snare was broken, and we have escaped.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Our help [is] in the name of Jehovah, Maker of the heavens and earth!