مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

“A psalm of the steps, or the goings up. By David.” If the LORD had not been for us, Now may Israel say,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

If the LORD had not been for us, When men rose up against us,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Then had they swallowed us up alive, When their wrath burned against us;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Then the waters had overwhelmed us; The stream had gone over our soul;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

The proud waters had gone over our soul.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Blessed be the LORD, Who hath not given us a prey to their teeth!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

We have escaped like a bird from the snare of the fowler; The snare is broken, and we have escaped.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Our help is in the name of the LORD, Who made heaven and earth.