مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

“A song of the degrees by David.” If it had not been the Lord who was for us, so should Israel say;

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

If it had not been the Lord who was for us, when men rose up against us:

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Then would they have swallowed us up alive, when their wrath was kindled against us;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Then would the waters have overwhelmed us, the stream would have passed over our soul;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Then would have passed over our soul the presumptuous waters.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Blessed be the Lord, who hath not given us up as a prey to their teeth.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Our soul is escaped like a bird out of the snare of the fowlers: the snare is broken, and we are escaped.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Our help is in the name of the Lord, the maker of heaven and earth.