< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
A Song of Degrees. If it had not been that the Lord was among us, let Israel now say;
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
if it had not been that the Lord was among us, when men rose up against us;
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
verily they would have swallowed us up alive, when their wrath was kindled against us:
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
verily the water would have drowned us, our soul would have gone under the torrent.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
Yes, our soul would have gone under the overwhelming water.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Blessed be the Lord, who has not given us for a prey to their teeth.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Our soul has been delivered as a sparrow from the snare of the fowlers: the snare is broken, and we are delivered.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Our help is in the name of the Lord, who made heaven and earth.

< مزامیر 124 >