مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

A Song of degrees. Of David. If it had not been Jehovah who was for us — oh let Israel say —

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

If it had not been Jehovah who was for us, when men rose up against us,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Then they had swallowed us up alive, when their anger was kindled against us;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Then the waters had overwhelmed us, a torrent had gone over our soul;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Then the proud waters had gone over our soul.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Blessed be Jehovah, who gave us not up a prey to their teeth!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Our soul is escaped as a bird out of the snare of the fowlers: the snare is broken, and we have escaped.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Our help is in the name of Jehovah, the maker of heavens and earth.