< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
A Canticle in steps. If the Lord had not been with us, let Israel now say it:
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
if the Lord had not been with us, when men rose up against us,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
perhaps they would have swallowed us alive. When their fury was enraged against us,
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
perhaps the waters would have engulfed us.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
Our soul has passed through a torrent. Perhaps, our soul had even passed through intolerable water.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Blessed is the Lord, who has not given us into the harm of their teeth.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Our soul has been snatched away like a sparrow from the snare of the hunters. The snare has been broken, and we have been freed.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Our help is in the name of the Lord, who made heaven and earth.

< مزامیر 124 >