مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Een lied Hammaaloth, van David. Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, zegge nu Israel,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, als de mensen tegen ons opstonden;

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Toen zouden zij ons levend verslonden hebben, als hun toorn tegen ons ontstak.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Toen zouden ons de wateren overlopen hebben; een stroom zou over onze ziel gegaan zijn.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Toen zouden de stoute wateren over onze ziel gegaan zijn.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

De HEERE zij geloofd, Die ons in hun tanden niet heeft overgegeven tot een roof.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Onze ziel is ontkomen, als een vogel uit den strik der vogelvangers; de strik is gebroken, en wij zijn ontkomen.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Onze hulp is in den Naam des HEEREN, Die hemel en aarde gemaakt heeft.