مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Toen de mensen tégen ons waren,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!