مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

若不是上主保佑我們，唯願以色列子民再說：

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

若不是上主保佑我們，當世人起來攻擊我們，

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

並向我們發洩怒火時，必會活活將我們舌食。

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

就像淹沒我們的水禍，流過我們頭頸的洪波。

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

又像洶湧澎湃的狂浪，早已將我們淹沒滅亡。

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

讚美上主，他沒有將我們拋出，使我們做成他爪牙的獵物；

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

我們像掙脫獵人羅網的小鳥，羅網扯破了，我們自然逃掉。

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

我們的救助是仰賴上主的名，上天和下地都是由他所造成。