< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
Yahweh Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh? Israelte jousen velseikit hen.
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
Min eina delkhum pettah'un Yahweh Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
amahon alunghan u deojah pum in ahingin eina vallhum tauvinte.
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
Twi chun einachup uvintin, twikhanglen chun einalhohmang diu ahitai.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
Hitiachu ichunguva twipi kitoltol ding ahiuve.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Igalmiteu einasuhmang sah louva Yahweh Pakai chu thangvahna peuhite.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Eiho thang kampa a kon a vacha ahoidoh banga hoidoh ihiuve. Thangpou chu akivobong tan eiho ihoidoh tauve.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Hitobanga kithopina chu vanle lei sem ah Yahweh Pakai a kon a imu'u ahi.

< مزامیر 124 >