< مزامیر 124 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمیبود چه میشد؟ بگذار اسرائیل بگوید: | 1 |
Yahweh Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh? Israelte jousen velseikit hen.
اگر خداوند با ما نمیبود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، | 2 |
Min eina delkhum pettah'un Yahweh Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده میبلعیدند! | 3 |
amahon alunghan u deojah pum in ahingin eina vallhum tauvinte.
سیل ما را با خود میبُرد و آبها از سر ما میگذشت. | 4 |
Twi chun einachup uvintin, twikhanglen chun einalhohmang diu ahitai.
آری، در گردابها غرق میشدیم! | 5 |
Hitiachu ichunguva twipi kitoltol ding ahiuve.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. | 6 |
Igalmiteu einasuhmang sah louva Yahweh Pakai chu thangvahna peuhite.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. | 7 |
Eiho thang kampa a kon a vacha ahoidoh banga hoidoh ihiuve. Thangpou chu akivobong tan eiho ihoidoh tauve.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. | 8 |
Hitobanga kithopina chu vanle lei sem ah Yahweh Pakai a kon a imu'u ahi.