مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

David kah Tangtlaeng Laa Israel loh, “Mamih ham BOEIPA te om pawt koinih,” ti laeh saeh.

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Hlang loh mamih taengah a tlai vaengah mamih ham BOEIPA om pawt koinih;

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Mamih taengah a thintoek neh a sai vaengah mamih he a hingsai n'dolh uh ni.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Tui loh mamih n'yo vetih soklong loh mamih hinglu he a kawt pawn ni.

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Lungpok tui loh mamih kah hinglu a et ni.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Amih no dongah maeh la mamih aka tloeng pawh BOEIPA te a yoethen pai saeh.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Mamih kah hinglu tah vaa bangla pael neh a hlaeh khui lamloh loeih. Pael te rhek tih mamih n'loeih uh.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Vaan neh diklai aka saii BOEIPA ming dongah mamih bomkung om.