< مزامیر 123 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمیافرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی میکنی! | 1 |
(성전에 올라가는 노래) 하늘에 계신 주여, 내가 눈을 들어 주께 향하나이다
چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید. | 2 |
종의 눈이 그 상전의 손을 여종의 눈이 그 주모의 손을 바람같이 우리 눈이 여호와 우리 하나님을 바라며 우리를 긍휼히 여기시기를 기다리나이다
ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است. | 3 |
여호와여, 우리를 긍휼히 여기시고 긍휼히 여기소서 심한 멸시가 우리에게 넘치나이다
جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران. | 4 |
평안한 자의 조소와 교만한 자의 멸시가 우리 심령에 넘치나이다