مزامیر 123

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

A te levo i miei occhi, a te che abiti nei cieli. Canto delle ascensioni. Di Davide.

2 چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید.

Ecco, come gli occhi dei servi alla mano dei loro padroni; come gli occhi della schiava, alla mano della sua padrona, così i nostri occhi sono rivolti al Signore nostro Dio, finché abbia pietà di noi.

3 ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است.

Pietà di noi, Signore, pietà di noi, gia troppo ci hanno colmato di scherni,

4 جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران.

noi siamo troppo sazi degli scherni dei gaudenti, del disprezzo dei superbi.