مزامیر 123

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

[A Song of Ascents.] To you I do lift up my eyes, you who sit in the heavens.

2 چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید.

Look, as the eyes of servants look to the hand of their master, as the eyes of a maid to the hand of her mistress; so our eyes look to the LORD, our God, until he has mercy on us.

3 ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است.

Have mercy on us, LORD, have mercy on us, for we have endured much contempt.

4 جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران.

Our soul is exceedingly filled with the scoffing of those who are at ease, with the contempt of the proud.