مزامیر 123

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

Sang til Festrejserne. Jeg løfter mine Øjne til dig, som troner i Himlen!

2 چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید.

Som Trælles øjne følger deres Herres Haand, som en Trælkvindes Øjne følger hendes Frues Haand, saa følger vore Øjne HERREN vor Gud, til han er os naadig.

3 ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است.

Forbarm dig over os, HERRE, forbarm dig! Thi overmætte er vi af Spot,

4 جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران.

overmæt er vor Sjæl af de sorgløses Haan, de stoltes Spot!