< مزامیر 122 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من میگفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال میشدم! | 1 |
Me alegré porque me dijeron: Entraremos en la casa del Señor.
و اینک اینجا در میان دروازههای اورشلیم ایستادهایم! | 2 |
Por fin nuestros pies estaban dentro de tus puertas, oh Jerusalén.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. | 3 |
Oh Jerusalén, tú eres como una ciudad que está bien unida;
قبایل اسرائیل به اورشلیم میآیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. | 4 |
A los cuales subieron las tribus, las tribus del Señor, para dar testimonio a Israel, para alabar el nombre del Señor.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. | 5 |
Porque había asientos para los jueces, incluso los asientos de los gobernantes de la línea de David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. | 6 |
Haz oraciones por la paz de Jerusalén; que aquellos cuyo amor te es dado, les vaya bien.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! | 7 |
Que la paz esté dentro de tus muros, y la riqueza en tus casas nobles.
به خاطر خانواده و دوستان خویش میگویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» | 8 |
Por mis hermanos y amigos, ahora diré: “Que la paz sea contigo”.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. | 9 |
Por amor a la casa del Señor nuestro Dios, estaré trabajando para tu bien.