< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Pesem preizvrstna Davidova. Veselim se tega, ker se mi pravi: Pojdimo v hišo Gospodovo.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Noge naše stojé med vrati tvojimi, o Jeruzalem!
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jeruzalem, prelepo zidan, mesto, katero je popolnem zvezano med sabo.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Kamor hodijo rodovi, rodovi Gospodovi po pričanji Izraelcev, slavit ime Gospodovo.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Ker tam stojé prestoli pravice, prestoli hiše Davidove.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Prosite mir Jeruzalemu govoreč: Mirni naj bodejo kateri ljubijo tebe.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Mir bodi v ozidji tvojem, pokoj v palačah tvojih.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Zavoljo bratov mojih in prijateljev mojih govorim sedaj: Mir v tebi!
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Zavoljo hiše Gospodove, Boga našega, pripravim ti dobro.

< مزامیر 122 >