< مزامیر 122 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من میگفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال میشدم! | 1 |
Возвеселихся о рекших мне: в дом Господень пойдем.
و اینک اینجا در میان دروازههای اورشلیم ایستادهایم! | 2 |
Стояще бяху ноги нашя во дворех твоих, Иерусалиме.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. | 3 |
Иерусалим зиждемый яко град, емуже причастие его вкупе.
قبایل اسرائیل به اورشلیم میآیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. | 4 |
Тамо бо взыдоша колена, колена Господня, свидение Израилево, исповедатися имени Господню:
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. | 5 |
яко тамо седоша престоли на суд, престоли в дому Давидове.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. | 6 |
Вопросите же яже о мире Иерусалима: и обилие любящым тя.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! | 7 |
Буди же мир в силе твоей, и обилие в столпостенах твоих.
به خاطر خانواده و دوستان خویش میگویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» | 8 |
Ради братий моих и ближних моих глаголах убо мир о тебе.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. | 9 |
Дому ради Господа Бога нашего взысках благая тебе.