< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Песнь восхождения. Давида. Возрадовался я, когда сказали мне: “пойдем в дом Господень”.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Вот, стоят ноги наши во вратах твоих, Иерусалим,
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Иерусалим, устроенный как город, слитый в одно,
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
куда восходят колена, колена Господни, по закону Израилеву, славить имя Господне.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Там стоят престолы суда, престолы дома Давидова.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Просите мира Иерусалиму: да благоденствуют любящие тебя!
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Да будет мир в стенах твоих, благоденствие - в чертогах твоих!
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Ради братьев моих и ближних моих говорю я: “мир тебе!”
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Ради дома Господа, Бога нашего, желаю блага тебе.

< مزامیر 122 >