مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Nandia-taroba iraho, te nanoa’ iereo ty hoe: Antao hiheo mb’añ’anjomba’ Iehovà.

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Fa mijohañe amo lalam-bei’oo ty fandia’ay, ry Ierosalaime!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Hehe t’Ierosalaime, rova niranjieñe soa-fifamatotse.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Ie ty ionjona’ o rofòkoo, o rofòko’ Ià-o, ty amy nitaroñañe am’ Israeley, hañandriaña’iareo ty tahina’ Iehovà.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Ao ty nampitroarañe fiambesam-pizakàñe, o fiambesa’ i tarira’ i Davideio.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Mihalalia fañanintsiñe am’Ierosalaime: hiraorao o mikoko Azoo.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Fañanintsiñe ty ho an-kijoli’o ao, naho fierañerañañe amo anjomba’o mitiotiotseo.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

O longokoo naho o rañekoo, le hataoko ty hoe: Fañanintsiñe ama’o.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

I anjomba’ Iehovà Andrianañaharentikañey, ho paiako ty hampibodobodo azo.