< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Canticum graduum. Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Ierusalem, quae aedificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Rogate quae ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.

< مزامیر 122 >