مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.