مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

(다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다