< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
人われにむかひて率ヱホバのいへにゆかんといへるとき我よろこべり
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
ヱルサレムよわれらの足はなんぢの門のうちにたてり
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
ヱルサレムよなんぢは稠くつらなりたる邑のごとく固くたてり
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
もろもろのやから即ちヤハの支派かしこに上りきたり イスラエルにむかひて證詞をなし またヱホバの名にかんしやをなす
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
彼處にさばきの寳座まうけらる これダビデの家のみくらなり
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
ヱルサレムのために平安をいのれ ヱルサレムを愛するものは榮ゆべし
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
ねがはくはなんぢの石垣のうちに平安あり なんぢの諸殿のうちに福祉あらんことを
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
わが兄弟のためわが侶のために われ今なんぢのなかに平安あれといはん
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
われらの神ヱホバのいへのために我なんぢの福祉をもとめん

< مزامیر 122 >