< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Naragsakanak idi kinunada kaniak, “Mapantayo iti balay ni Yahweh.”
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Agtaktakder dagiti sakami iti uneg dagiti ruanganmo, O Jerusalem.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Naibangon ti Jerusalem a kas iti siudad a sangsangkamaysa a nagi-innasideg.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Simmang-at dagiti tribu sadiay, dagiti tribu ni Yahweh, a kas linteg iti Israel nga agyaman iti nagan ni Yahweh.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Nakatugaw kadagiti trono sadiay dagiti mangidadaulo, tapno mangngeddeng iti sangkabalayan ni David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Ikararagyo ti kappia ti Jerusalem! Rumang-ay dagiti agayat kenka.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Adda koma iti kappia iti uneg dagiti padermo ken kinarang-ay iti uneg dagiti torem.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Gapu kadagiti kakabsat ken kakaduak, ibagak ita, “Adda koma iti kappia iti kaunggam.”
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Gapu iti balay ni Yahweh a Diostayo, ikararagko iti pagimbagam.

< مزامیر 122 >