< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.

< مزامیر 122 >