مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.