مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Cantique des degrés. De David. Je suis dans la joie quand on me dit: "Nous irons dans la maison de l’Eternel."

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Nos pieds s’arrêtent dans tes portiques, ô Jérusalem,

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jérusalem qui es bâtie comme une ville d’une harmonieuse unité!

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Car c’est là que montent les tribus, les tribus de l’Eternel, selon la charte d’Israël, pour célébrer le nom du Seigneur.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Car c’est là que sont établis les sièges de la justice, les sièges pour la famille de David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Présentez vos saluts de paix à Jérusalem: "Qu’ils soient heureux ceux qui t’aiment!"

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Que la paix règne dans tes murs, la sécurité dans tes palais!

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Pour mes frères et mes amis, je t’offre tous mes vœux de bonheur.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Pour l’amour de la maison de l’Eternel, notre Dieu, je te souhaite pleine prospérité.