مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Cantique des montées. De David. J'ai été dans la joie quand on m'a dit: « Allons à la maison de Yahweh! »

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Enfin! Nos pieds s'arrêtent à tes portes, Jérusalem!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jérusalem, tu es bâtie comme une ville où tout se tient ensemble.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Là montent les tribus, les tribus de Yahweh, selon la loi d'Israël, pour louer le nom de Yahweh.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Là sont établis des sièges pour le jugement, les sièges de la maison de David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Faites des vœux pour Jérusalem: Qu'ils soient heureux ceux qui t'aiment!

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Que la paix règne dans tes murs, la prospérité dans tes palais!

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

A cause de mes frères et de mes amis, je demande pour toi la paix;

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

à cause de la maison de Yahweh, notre Dieu, je désire pour toi le bonheur.