مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.