مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

A Song of the Ascents, by David. I have rejoiced in those saying to me, 'To the house of Jehovah we go.'

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Our feet have been standing in thy gates, O Jerusalem!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jerusalem — the builded one — [Is] as a city that is joined to itself together.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

For thither have tribes gone up, Tribes of Jah, companies of Israel, To give thanks to the name of Jehovah.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

For there have sat thrones of judgment, Thrones of the house of David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Ask ye the peace of Jerusalem, At rest are those loving thee.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Peace is in thy bulwark, rest in thy high places,

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

For the sake of my brethren and my companions, Let me speak, I pray thee, 'Peace [be] in thee.'

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

For the sake of the house of Jehovah our God, I seek good for thee!