مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

A Song of Ascents. David’s. I was glad, when they were saying unto me, Unto the house of Yahweh, let us go!

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Standing are our feet, within thy gates, O Jerusalem!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jerusalem! that hath been builded, A true city, all joined together as one:

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Whither have come up the tribes, The tribes of Yah, A testimony to Israel, To give thanks unto the Name of Yahweh:

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

For there are set—Thrones for justice, Thrones for the house David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Ask ye for the peace of Jerusalem, They shall prosper, who love thee!

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Peace be within thy walls, prosperity within thy palaces:

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

For the sake of my brethren and friends, Oh, might I speak [saying], Peace be within thee!

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

For the sake of the house of Yahweh our God, will I seek blessing for thee.