< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
A Song of Ascents; of David. I was glad when they said unto me, Let us go unto the house of the LORD.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Our feet are standing within thy gates, O Jerusalem;
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem, that art builded as a city that is compact together:
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Whither the tribes go up, even the tribes of the LORD [for] a testimony unto Israel, to give thanks into the name of the LORD.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
For there are set thrones for judgment, the thrones of the house of David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Pray for the peace of Jerusalem: they shall prosper that love thee.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Peace be within thy walls, and prosperity within thy palaces.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
For my brethren and companions’ sakes, I will now say, Peace be within thee.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
For the sake of the house of the LORD our God I will seek thy good.

< مزامیر 122 >